زندگی زیباست (60)
زندگی زیباست (60)
- مجموعه: خواندنیهای دیدنی
دیگران را ببخشید تا آزاد باشید
اجازه ندهید، گذشته، آینده تان را آلوده کند.
گاهی اوقات از بین بردن افکار منفی کار سختی است.
وقتی کسی در حقمان بدی کرده است، ذات انسان به این شکل است که با درد و رنج بماند، خشمگین و ناراحت
باشد و کینه به دل بگیرد.
با خود می گوییم، من او را هرگز نمی بخشم، لایقش نیست.
شما برای آنها نمی بخشید، بلکه به خاطر خودتان می بخشید.
تا زمانی که با رنج بمانید عصبانیت وخشم شما تاثیری روی آنها نداردبلکه خودتان را آلوده میکنید
نبخشیدن مانند زهر است.
شاید نگه داشتن این حالت حس خوبی به شما بدهد اما زندگیتان را نابود میکند
زمانی که آنها را می بخشید توجیه رفتار نادرست آنها نیست رنجش ر اکم‌نمیکنید بلکه میبخشید تا زهر را از بدن
خود بیرون کنید
باید ببخشید تا آزاد باشید..
این طور نگاه نکنید که دارید به آنها لطف میکنید بلکه به خودتان لطف میکنید...
میگویند...
چشمی که دائم عیب های دیگران رو ببینه،
اون عیب رو به ذهن منتقل می کنه
و ذهنی که دائما با عیب های دیگران درگیره،
آرامش نداره،
درونش متلاطم و آشفته است...
در عوض چشمی که یاد گرفته
همیشه زیبایی ها رو ببینه،
اول از همه خودش آرامش پیدا می کنه.
چون چشم زیبابین عیب های دیگران رو نمی بینه
و دنیای درونش دنیای قشنگی هاست...
دنیاتون زیبا وآرام
باید برای حال زندگی کرد،
نباید افسوس گذشته را خورد،
باید از همین لحظه بهترین استفاده را برد.
بیشتر مردم زندگی نمی کنند،
فقط باهم مسابقه دو گذاشته اند.
می خواهند به هدفی در افق دور دست برسند
ولی در گرما گرم رفتن آنقدر نفس شان بند
می آید و نفس نفس می زنند که چشمشان
زیبایی ها و آرامش سرزمینی را که از آن می گذرند نمی بینند
و بعد یک وقت چشمشان به خودشان می افتد
و می بینند پیر و فرسوده هستند و دیگر
فرقی برایشان نمی کند به هدفشان رسیده اند یا نه
ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺸﺪ
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺁﺩﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﮐﻪ
هیچ کس ﺣﺮﯾﻒ ﺯﺑﻮﻥ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﮐﺎﺵ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﻪ
هیچ کس ﺣﺮﯾﻒ شخصیت ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﺳﮑﻮﺕ میکنم
میگذارم ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺸﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁن چه ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺮﻭﻧﺪ
میگذارم ﺍﺻﻼ ﻋﻮﺿﯽ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻧﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺍ
ﻭ ﺧﯿﺮﻩ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎﻥ میکنم
ﻣﮕﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺍﺫﻫﺎنی که دنیای افکارشان را "خود قاضی" هستند